امام رأفت و معرفت        

در وسعتی میان دو کوه، بوستانی از بوستانهای بهشت است .                  

در آنجا فرزندی فرزانه از نسل پیامبر خاتم (ص) چندی زیسته و درخشیده است و در تنهایی خاندان رسول (ص) و در برابر چشمان نگران علی (ع) گام در وادی رضای الهی و سر بر بستر شهادت نهاده است.

 غریبی ، آشنای اهل ولایت و محبّت .

آشنایی ، غریب نواز و اهل بذل و عنایت .

تنها آمده است ، بی هیچ همسر و فرزند ! تا اعلام کند آمدنش هجرت است ، نه سیر و سیاحت !

تنها آمده است تا در سرزمین پهناور شیفتگان زلال ولایت ، قلب هزاران هزار جوینده گم کرده راه را به نور ایمان بیاراید .

آمده است تا رواقهای بلند حرمش ، همواره مأمن دلهای خسته و پناه آهوان رمیده از دام دل و دانه دنیا باشد .

امام ((علی بن موسی علیه السلام)) یگانه عصر خویش در علم و فضیلت و تقوا بود ، امّا چونان دیگر امامان (ع) در تنگهای حکومت حاکمان ناشایست و قدر ناشناسی مردم ، طلوعی در پشت ابرها و غروبی زود هنگام و غمگنانه داشت !

چنان که حضرت بارها و بارها یاد کرده بود ، سرزمینخراسان محل شهادت آن گرامی شد و این شهادت هر چند بر مردمان این سامان گران آمد ، امّا می توان باور داشت که شعاع ولایت و محبّت و رأفت آن عبد صالح الهی و آن حجّت بالغه خداوند آن چنان مبارک و ارجمند بود که گستره این سرزمین پهناور را به نور تشیّع روشن ساخت و مصداق کامل آن نوید الهی شد .

اجمالی از زندگانی امام رضا (ع)

امام علی بن موسی الرضا (ع) ،هشتمین امام شیعه ، در روز 11 ذی القعده 148ه.ق در شهر مدینه ، جهان را به نور وجود خویش روشن ساخت .

نام شریف او ((علی))و کنیه معروف آن حضرت ((ابوالحسن)) و لقب های آن گرامی ((رضا،غریب الغرباء،معین الضعفاء، شمس الشموس و انیس النفوس)) است.

پدر و مادر

پدر بزرگوار حضرت رضا (ع) امام موسی بن جعفر (ع) هفتمین امام شیعه است و مادر گرامی آن حضرت ، بانوی مکرّمه ای به نام ((تکتم)) که ((نجمه)) نیز نامیده می شد و زمانیکه خداوند فرزندی چون ((علی بن موسی (ع))) به وی عنایت کرد ، او را ((طاهره)) نامیدند ، چرا که صدف وجودش ، گوهری چون امام معصوم را در خود پرورش داده بود .

همسر

امام رضا (ع)  از بانویی پاک سرشت به نام ((سبیکه)) دارای فرزندی شد که او را ((محمد)) نام نهاده و ((جواد)) لقب دادند .

فرزند

نظریه مشهور در میان عالمان شیعه این است که حضرت رضا((ع)) تنها یک فرزند پسر به نام ((محمد بن علی الجواد)) داشته است . گر چه برخی منابع دو یا پنج فرزند برای آن امام نام برده اند .

امامت

امام علی بن موسی (ع) به سال 183 ه . ق در سن 35سالگی پس از رحلت پدر ارجمندش موسی جعفر (ع) _ به امامت رسید.

دوره امامت آن حضرت 20 سال استمرار یافت و چنان که خود فرموده بود ، از سفری که مأمون بر آن گرامی تحمیل کرد ، هرگز به وطن خویش باز نگشت و در سرزمینی دور از زادگاه و خانواده اش ، به سال 203 ه . در سن 55 سالگی ، مظلومانه به شهادت رسید و در دیار ((توس))آن جا که اکنون ((مشهد)) نام گرفته است  ، بدن مطهرش مدفون شد .